03 TEMMUZ 2017-PAZARTESİ-85. km. (Gerze-Yakakent-Alaçam-Geyikkoşan)

Güzel bir güne dinlenmiş olarak uyandık. Denize girdikten sonra çadırlarımızı topladık, bisiklet bagajlarımızı yüklendikten sonra kahvaltı ve Martı Kampın işletmecisi Orhan Bey’le yaptığımız sohbetten sonra saat 11.00’de kamptan ayrıldık. Günümüzün ilk hedefi olan 46 km. uzaklıktaki Sinop’un Gerze İlçesine doğru yola çıktık. Kamptan Sinop’a doğru ilk çıkışımız Güneş’e karşı 5 km.lik yokuş bizi yıprattı. Sonraki inişimiz ise yorgunluğumuzu giderdi. Böylece Sinop-Gerze arasındaki üç yokuş ve iki tünel yıpratıcı olmasına rağmen yeni yerler görme isteğimiz yorgunluğumuzu hafifletiyordu. Özellikle tünellerde yolun daralmasına, kapalı alandaki araçların ses yankısı eklendiğinde tedirginlik oluşturuyordu.

Nihayet Gerze’ye enerjimiz bitik bir halde ulaştık. Tanıştığımız bisikletçi arkadaşımız Mücahit’in önerisi üzerine Konak Lokantasında Gerze’nin meşhur cevizli- yoğurtlu mantısını yedik. Güzel ve farklı bir tattı. Dinlendikten ve enerji yüklendikten sonra 44 km. mesafedeki Samsun’un ilçesi Yakakent’e doğru yola çıktık.

Yakakent’te maden suyu molası verdik. Çay bahçesindekilerle sohbet ettik. Özellikle bisikletle Karadeniz turu yapmamız ilgilerini çekti. 12 km. uzaklıktaki Alaçam ilçesine doğru yola çıktık. Işıklandırılmış çok güzel bir tünelden geçtik.

   

Alaçam kavşağından Geyikkoşan sahiline yöneldik. Saat 20.10’da sahile vardık. Öğretmenevi önündeki sahile çadırlarımızı kurduk. Okan arkadaşım Güneş çarpması nedeniyle rahatsızlandı. Sürekli üşüme, titreme, terleme oluyordu. Hiç hali kalmamıştı. Sürekli sıvı tüketerek, vücudunu ıslatarak tedavi etmeye çalıştık. Zorla bir şeyler atıştırmasını sağladık. Dinlenmesi için çadırına geçti erken vakitte. Sürekli kontrol ettim. Gece birkaç defa seslendim. Biraz daha iyi olduğunu söyledi. Gece şiddetli bir rüzgar çıktı. Çadırlarımız uçar endişesi ile yorgunluktan kâh uyumuşum, kâh uyanmıştım.